سایه بانکی: بخش در حال رشد فعالیت اعتباری غیر بانکی

بحران مالی جهانی تعداد زیادی از نواقص را در رژیم نظارتی موجود نشان داد. تنظیم کننده ها سه سال گذشته را از طریق تعداد بیشماری از موضوعات درک شده ، از افزایش الزامات سرمایه گرفته تا تنظیم تجارت مشتقات بدون نسخه ، گذرانده اند. اکنون تنظیم کننده ها به "سایه بانکی" روی آورده اند.

مفهوم بانکداری سایه از اولین پاسخ به بحران مالی مورد بحث قرار گرفته است. با این حال ، تا زمانی که گزارشی منتشر شده توسط هیئت ثبات مالی (FSB) در اکتبر 2011 منتشر نشده باشد ، تعریف جامع از بانکداری سایه بیان شد. این گزارش به طور گسترده ای بانکداری سایه را "سیستم واسطه گری اعتباری که شامل اشخاص و فعالیت های خارج از سیستم بانکی منظم است" تعریف می کند.

این یک تعریف عمداً گسترده است زیرا FSB می خواهد مقامات نظارتی هنگام انجام نظارت بر بازار ، خالص خود را به نمایش بگذارند تا اطمینان حاصل شود که کلیه مناطقی که خطرات مربوط به بانکداری سایه برای سیستم مالی ممکن است به طور بالقوه ایجاد شود. این تعریف گسترده نشان می دهد که اندازه بخش بانکی سایه از 27 تریلیون دلار در سال 2002 به 60 تریلیون دلار در سال 2007 افزایش یافته است (این آمار و ارقام استرالیا ، کانادا ، ژاپن ، کره ، انگلیس ، ایالات متحده و منطقه یورو را پوشش می دهد)-30 درصد از کل سیستم مالی جهانی.

مزایای بانکداری سایه چیست؟

اندازه بخش بانکی سایه نشان می دهد که نقش مفیدی در سیستم مالی ایفا می کند. به طور خاص ، فعالیت های بانکی سایه می تواند عملکردهای زیر را انجام دهد:

• گزینه های دیگری را برای سرمایه گذاران برای سپرده های بانکی فراهم کنید.
• منابع کانال به سمت نیازهای خاص به دلیل افزایش تخصص ، کارآمدتر هستند.
• بودجه جایگزین را برای اقتصاد واقعی تشکیل دهید ، که به ویژه هنگامی که کانالهای سنتی یا کانال های بازار به طور موقت مختل می شوند ، مفید است.
• منبع احتمالی تنوع ریسک به دور از سیستم بانکی را تشکیل می دهد.

برای بازتاب این کارکردها ، برخی در صنعت اصطلاح بانکداری "جایگزین" را ترجیح می دهند نه اینکه بانکداری سایه.

چرا بانکداری سایه نگرانی ها را ایجاد می کند؟

شوک در بخش مالی منجر به بحث و گفتگو از مفسران و تنظیم کننده در مورد فعالیت های تنظیم نشده و تنظیم نشده شده است.

تعریف FSB از بانکداری سایه بسیار گسترده است و شامل طیف وسیعی از فعالیت ها است که هرکدام دارای مشکلات خود هستند. با این حال ، در یک سخنرانی اخیر ، لرد ترنر (رئیس اداره خدمات مالی و رئیس کارگروه FSB در بانکداری سایه) توضیح داد که نگرانی های اصلی تنظیم کننده ها با بانکداری سایه اساساً همان مواردی است که در بانکداری تنظیم شده استبخش:

• تحول در بلوغ ذاتاً فعالیت خطرناک است - اگر همه سپرده گذاران بخواهند همزمان پول خود را به عقب برگردانند ، آنها نمی توانند آن را داشته باشند.
• حجم اعتبار تمدید شده و پول ایجاد شده می تواند مشمول چرخه های تقویت کننده تقویت کننده طرفدار چرخه باشد-بیشتر وام های اعتباری باعث افزایش قیمت دارایی می شوند ، قیمت دارایی بالاتر به معنای ضرر پایین تر در اعتبار است ، به این معنی که بانک ها برای پشتیبانی از وام های بیشتر سرمایه بیشتری دارند. این کار تا زمانی که شوک در اعتماد به نفس باعث شود همه این عوامل در جهت مخالف کار کنند.

اجرای مقررات محتاطانه ، وام دهنده آخرین بیمه نقدینگی متوسل از بانکهای مرکزی و طرح های بیمه سپرده ، این موارد را در بخش تنظیم شده کاهش داده است. با این حال ، هیچ سیاست معادل برای بخش بانکی سایه وجود ندارد.

توصیه های FSB

برای مقابله با نگرانی های خود ، FSB یازده توصیه ای را برای پایه گذاری کار بیشتر ارائه داده است و این توصیه ها را به پنج مرحله کار تقسیم کرده است - تنظیم تعامل بانکها با نهادهای بانکی سایه ، اصلاح نظارتی صندوق های بازار پول ، تنظیم سایر بانکداری سایهاشخاص ، تنظیم اوراق بهادار و تنظیم وام های اوراق بهادار و repos. اکنون کار روی این پنج کارگروه آغاز شده است و تعدادی از مقاله های بحثی منتشر شده است. انتظار می رود که توصیه های تحت هر یک از پرتوهای کاری تا پایان سال 2012 کامل شود ، در این مرحله FSB گزارش نهایی را به G20 منتشر می کند.

هشت مورد از این توصیه ها در این پنج مرحله کار ضبط شده است. سه توصیه باقیمانده در یک کار ششم ششم همه کار گنجانده شده است و توصیه هایی را در مورد اجرای طرح های موجود کنترل می کند. این مرحله ششم کار شامل شفافیت و گزارشگری ، تحریر دقیق و کاهش نقش آژانس های رتبه بندی اعتباری در تسهیل فعالیت های بانکی سایه است.

به موازات کار FSB ، کمیسیون اروپا اتحادیه اروپا (اتحادیه اروپا) یک مقاله سبز (مقاله سبز اتحادیه اروپا) در مورد تنظیم بانکداری سایه در سال 2012 منتشر کرده است که به طور گسترده با همان مناطق سروکار دارد. در حالی که هیچ گزارش رسمی یا مقالات سفید در مورد تغییرات گسترده نظارتی در بانکهای سایه توسط تنظیم کننده های ایالات متحده منتشر نشده است ، برخی از اعضای هیئت مدیره سیستم فدرال رزرو در مورد موضوع بانکداری سایه بسیار آواز بوده اند. اهمیت اجرای یک پاسخ نظارتی و نشان دادن برخی اصلاحات نزدیک و میان مدت خاص.

این مقاله به طور خلاصه توصیه های FSB را به همراه هرگونه تحولات سیاست بعدی. ما مقاله را برای ردیابی پنج کارنامه مشخص شده توسط FSB ساختار داده ایم.

تنظیم تعامل بانکها

چهار توصیه اول FSB پیشنهاداتی را برای تعدیل در قوانین سرمایه نظارتی بانکی ارائه می دهند تا این قوانین به درستی خطرات ناشی از تعامل بانک با نهادهای بانکی سایه را منعکس کنند. توصیه ششم پیشنهاد می کند که خود نهادهای بانکی سایه مشمول سرمایه نظارتی و الزامات نقدینگی باشند. هم FSB و هم کمیسیون اروپا به موضوعات تحت پوشش این توصیه ها توجه بیشتری می کنند. برخی از این توصیه ها ذاتی در قانون اصلاحات وال استریت Dodd-Frank و قانون حمایت از مصرف کننده در ایالات متحده در سال 2010 است. در درجه اول از طریق توانایی قانون در تعیین برخی از موسسات مالی غیر بانکی مهم برای نظارت توسط فدرال رزرو ، از جمله تحمیلنیازهای سرمایه و نقدینگی.

ادغامقوانین سرمایه نظارتی بانکی هم به صورت مستقل و هم بر اساس یکپارچه اعمال می شود. FSB ابتدا توصیه می کند تا اطمینان حاصل شود که قوانین به طور مؤثر بر اساس یکپارچه کار می کنند ، این ادغام شامل کلیه نهادهای بانکی سایه ای است که توسط بانک حمایت می شوند. این امر مانع از انتقال دارایی های خطرناک به اشخاص بانکی سایه به منظور جلوگیری از استفاده از قوانین سرمایه نظارتی در آن دارایی ها می شود.

محدودیت های قرار گرفتن در معرض. FSB در توصیه دوم خود ، به منظور محدود کردن اتصال به سیستم بانکی سایه ، پیشنهاد می کند که محدودیت هایی را در مورد اندازه و ماهیت بانکهای قرار گرفتن در معرض قرار دهد ، مجاز به سایه اشخاص بانکی خواهد بود. در صورت معرفی ، این محدودیت ها بخشی از محدودیت های موجود در معرض بزرگ موجود است.

وزن کافی از قرار گرفتن در معرض بانکداری سایه. توصیه سوم FSB به نیاز بانک ها برای اختصاص وزن ریسک به سایه قرار گرفتن در معرض بانکی که نشان دهنده سطح واقعی ریسک است ، می پردازد. FSB به ویژه نگران این است که بانکها بتوانند بدون توجه به دارایی یا بدهی های موجود در صندوق ها ، سرمایه گذاری های خود را در وجوه به عنوان قرار گرفتن در معرض حقوق صاحبان سهام انجام دهند. FSB آرزو می کند "درمان دقیق و دقیق" را معرفی کند. یکی دیگر از نگرانی ها ، درمان تسهیلات نقدینگی کوتاه مدت نشده در دسترس برای اشخاص بانکی سایه است. تحت بازل دوم ، بانک ها می توانند 20 درصد ضریب تبدیل اعتبار را برای این تسهیلات اعمال کنند ، که FSB در نظر دارد با توجه به خطرات عدم پرداخت در صورت کاهش تسهیلات ، ممکن است بیش از حد ملایم باشد.

حمایت از بانکی از نهادهای بانکی سایه را محدود کنید. در توصیه چهارم خود ، FSB بر سناریوهایی تمرکز می کند که در آن یک بانک ممکن است "پشتیبانی ضمنی" را به سایه های بانکی سایه بدهد - یعنی جایی که انتظار می رود حتی در صورت عدم وجود تعهد رسمی و قانونی به طور قانونی از یک نهاد پشتیبانی کند. به عنوان مثال ، به دلایل شهرت ، این کار را انجام دهید. FSB خاطرنشان می کند که این موضوع قبلاً در سال 2009 موضوع اصلاحات بوده است ، اما نشان می دهد که ممکن است به استانداردهای دقیق تری نیاز باشد.

اصلاح نظارتی صندوق های بازار پول

پنجمین توصیه FSB مربوط به اصلاح نظارتی صندوق های بازار پول (MMF) است. اگرچه هیچ تعریف در سطح جهانی پذیرفته نشده است ، MMF ها به طور گسترده ای به عنوان وجوهی تعریف می شوند که برای حفظ سرمایه و تأمین نقدینگی روزانه در ابزارهای بازار پول (مانند اوراق قرضه) سرمایه گذاری می کنند. به منظور دستیابی به این هدف ، MMF ها به طور معمول در یک نمونه کارها متنوع از ابزارهای با کیفیت بالا و کم درآمد سرمایه گذاری می کنند. به همین ترتیب ، MMF ها نقش مهمی دارند که هم به عنوان گزینه سرمایه گذاری برای کسانی که به دنبال یک روش کارآمد برای دستیابی به مدیریت نقدی متنوع هستند و همچنین به عنوان خریدار بدهی کوتاه مدت که توسط تعداد زیادی از مشاغل و دولت ها صادر می شود ، ایفا کنند.

در طول بحران مالی ، تعدادی از وقایع در رابطه با MMF نقش بالقوه آنها را در گسترش یا حتی تقویت یک بحران برجسته کردند. به ویژه ، سازمان بین المللی کمیسیون های اوراق بهادار (IOSCO) خاطرنشان کرده است:

• MMF ها مستعد اجرای برنامه هستند زیرا انگیزه ای برای سهامداران برای بازپرداخت سهام خود قبل از دیگران وجود دارد که در آنجا تصور می شود که صندوق ممکن است ضرر کند. این مسئله به ویژه برای MMF ها مسئله ای است که یک ارزش دارایی خالص ثابت و گرد (NAV) را نشان می دهد ، جایی که تأثیر گرد شدن NAV ضرر و زیان را در سهامداران باقی مانده متمرکز می کند.
• هنگامی که MMF ها با فشارهای رستگاری روبرو هستند ، ممکن است نیاز به باز کردن مواضع خود داشته باشند. از آنجایی که MMF ها چنین تأمین بودجه کوتاه مدت هستند ، این می تواند یک بحران نقدینگی را به وجود آورد.
• MMF برای حفظ ثبات NAV از لحاظ تاریخی به پشتیبانی سرمایه گذاری اختیاری اعتماد کرده است. با افزایش اندازه MMF ، این خطرات قابل توجهی برای حامیان مالی ایجاد کرده است.
• MMF ها شرکت کنندگان مهمی در بازار repo هستند. بنابراین مشکلات MMF می تواند به بازارهای repo منتقل شود ، که منبع مهمی برای بودجه برای بانک ها است.

از زمان بحران مالی ، اتحادیه اروپا و ایالات متحده مقررات اضافی را برای MMF ها معرفی کرده اند. در اتحادیه اروپا ، این به شکل دستورالعمل های صادر شده توسط CESR/ESMA ، که شامل مواردی از قبیل کیفیت نمونه کارها ، بلوغ نمونه کارها و استفاده از NAV ثابت است. در ایالات متحده ، اصلاحاتی در آیین نامه اصلی حاکم بر MMF (قانون 2A-7 طبق قانون شرکتهای سرمایه گذاری در سال 1940) انجام شد تا الزامات مربوط به کیفیت نمونه کارها ، بلوغ نمونه کارها ، نقدینگی نمونه کارها ، تست استرس و افشای عمومی را محکم کند. بشر

با این حال ، FSB توصیه کرده است که اصلاحات نظارتی MMF بیشتر افزایش یابد و به IOSCO دستور داده است تا گزینه های احتمالی سیاست را در نظر بگیرد. پس از یک فرایند مشاوره ، IOSCO گزارش نهایی خود را در 9 اکتبر 2012 منتشر کرد. این گزارش 15 توصیه ای را برای ایجاد پایه و اساس استانداردهای مشترک برای مقررات و مدیریت MMF ها در سراسر حوزه های قضایی ارائه می دهد. رویکرد کلی IOSCO این است که در حالی که MMF ها در حال حاضر به عنوان بودجه تنظیم می شوند ، نقش آنها در بازار و خطرات احتمالی آنها بیشتر به بانک ها است. به همین ترتیب ، تنظیم MMF ها باید به جای قوانین صندوق سرمایه گذاری ، قوانین بانکی را منعکس کنند. توصیه های کلیدی عبارتند از:

• الزامی که صندوق های NAV پایدار در جایی که چنین حرکتی قابل اجرا باشد به NAV متغیر منتقل می شود. از آنجا که دارایی های متغیر NAV به صورت مشخص به بازار ، این شفافیت قیمت را فراهم می کند و با مجبور کردن بازپرداخت سهامداران به بازپرداخت در NAV که منعکس کننده خسارات فعلی است ، اولین مزیت حرکت را حذف می کند و در به صورت درس انتقال ضررها به سهامداران باقی مانده است. بنابراین این باید خطر ابتلا به MMF را کاهش دهد.
• در جایی که حرکت به متغیر NAV قابل کار نیست ، صندوق های NAV پایدار باید تحت الزامات اضافی قرار بگیرند. این می تواند شامل تحمیل بافر های NAV (یعنی ، یک ذخیره سرمایه در سطح صندوق باشد که به عنوان یک پشتوانه در برابر ضرر عمل می کند) یا هزینه انحلال برای سرمایه گذاران که به دنبال برداشت هستند ، می شود.
• محدودیت در نوع دارایی های MMF ممکن است و تحمیل محدودیت در میانگین وزنی به بلوغ و میانگین عمر وزنی نمونه کارها باشد.
• MMF ها باید برای شناسایی الگوهای موجود در نیازهای نقدی سرمایه گذاران ، پیچیدگی آنها ، از ریسک ریسک و همچنین ارزیابی غلظت پایگاه سرمایه گذار ، تلاش های مناسبی انجام دهند. این امر به MMF ها اجازه می دهد تا پروفایل های رستگاری احتمالی را پیش بینی کنند. با این حال ، IOSCO محدودیت غلظت خاصی را برای MMF ارائه نمی دهد.
• هر حوزه قضایی باید حداقل سطح دارایی های مایع را که MMF ها باید در آن داشته باشند تعریف کند.
• MMF ها باید ابزارهایی را برای مدیریت یک صندوق مانند تعلیق موقت ، دروازه ها و/یا بازخرید در نوع داشته باشند.
• الزامات افشای اطلاعات ، از جمله الزامی برای مستندات MMF برای بیان صریح امکان از دست دادن و اطلاعات اصلی در مورد ارزیابی و رویه ها در زمان استرس.
• تنظیم کننده ها باید دستورالعمل های حاکم بر استفاده از بازار repo توسط MMFS را تهیه کنند. این دستورالعمل ها باید شامل زمینه هایی مانند تسویه حساب ، خطرات طرف مقابل و مدیریت وثیقه از جمله ماهیت وثیقه دریافت شده باشد.

قضاوت در مورد واکنش بازار به گزارش نهایی خیلی زود است. با این حال ، عادلانه است که بگوییم وقتی تعدادی از توصیه ها به عنوان گزینه هایی در مقاله مشاوره قبلی IOSCO مطرح شد ، آنها به طور گسترده مورد استقبال صنعت قرار نگرفتند. دیدگاه مهم در بازار این است که MMF ها در واقع در طول بحران نسبتاً خوب عمل می کردند و مقررات اضافی (فراتر از آن که قبلاً توسط اتحادیه اروپا و ایالات متحده از زمان بحران وارد شده است) غیر ضروری است. به طور خاص ، یک حرکت اجباری به صندوق های متغیر NAV توسط مدیران MMF و سرمایه گذاران که هنوز کاربردهای مهمی را برای صندوق های NAV پایدار مشاهده می کنند ، مورد انتقاد قرار گرفت (صندوق های پایدار NAV نسبت به صندوق های متغیر NAV در ترازنامه های سرمایه گذاران متفاوت رفتار می شوند). هنوز مشخص نیست که آیا امتناع از جایی که تبدیل به متغیر NAV قابل اجرا نیست ، برای مقابله با این نگرانی ها کافی است. علاوه بر این ، هرگونه حرکت به سمت مقررات مانند بانکی برای MMF ، مستقیم یا از طریق گزینه هایی مانند بافر سرمایه مورد انتقاد قرار گرفت که باعث می شود MMF ها برای سرمایه گذاران کمتر جذاب شوند و بنابراین خطر ابتلا به مشاغل را به وسایل نقلیه کمتر تنظیم شده منتقل می کنند. با این حال ، تعدادی از توصیه های نهایی چنین الزامات مانند بانکی را تحمیل می کنند.

تنظیم سایر نهادهای بانکی سایه

توصیه 6 از گزارش FSB ارزیابی انواع دیگر موجودات بانکی سایه باید توسط رژیم نظارتی اسیر شود و در معرض سرمایه های نظارتی مناسب و الزامات نقدینگی قرار گیرد تا اینکه نهاد منبع ریسک سیستمیک باشد. نیاز به تنظیم انواع دیگر نهادهای بانکی سایه نیز در مقاله سبز اتحادیه اروپا منعکس شده است. از طریق قانون Dodd-Frank ، ایالات متحده نظارت خود را بر سایر نهادهای بانکی سایه گسترش داده است ، اما به طور کلی فقط در صورتی که این نهاد از نظر سیستماتیک مهم باشد.

FSB و اتحادیه اروپا سایر نهادهای بانکی سایه را که ممکن است نیاز به گرفتار مقررات به عنوان اشخاصی مانند شرکت های مالی ، مجراها/وسایل نقلیه سرمایه گذاری ساختار یافته ، شرکت های بیمه وام مسکن و صندوق های مجازات اعتباری را شناسایی کنند ، شناسایی می کنند. این بر اساس این است که این نهادها می توانند ریسک سیستمیک را ایجاد کنند و ممکن است فرصت هایی برای داوری نظارتی فراهم کنند.

FSB در تلاش است تا سایر نهادهای بانکی سایه را شناسایی و طبقه بندی کند. FSB یک گروه متخصص را برای هماهنگی ایجاد یک شناسه جهانی حقوقی جهانی (LEI) و تهیه توصیه هایی برای یک چارچوب مناسب مدیریت جهانی لی راه اندازی کرده است.

هم FSB و هم اتحادیه اروپا ارزیابی مفصلی از مقررات فعلی را توصیه می کنند. چنین ارزیابی باید شکافهای بالقوه را شناسایی کند ، توصیه های احتمالی سیاست را تدوین کند و در صورت لزوم اقدامات احتمالی اضافی را پیشنهاد کند. FSB همچنین توصیه می کند که مقیاس و خطر این نهادها و نقش آنها را در طول بحران اقتصادی ارزیابی کند. هم FSB و هم اتحادیه اروپا تشخیص می دهند که سرپرستان ملی ممکن است از اختیارات لازم برای جمع آوری این داده ها برخوردار باشند و در نظر خواهند گرفت که چه مراحلی ، چه قانونگذاری و چه در غیر این صورت ، برای اطمینان از این امکان وجود دارد. FSB قرار است گزارش خود را منتشر کند و توصیه های خط مشی را در سپتامبر 2012 منتشر کند.

در ایالات متحده ، شورای نظارت بر ثبات مالی تازه ایجاد شده قانون Dodd-Frank (FSOC) صلاحیت نظارت بر تهدیدات احتمالی برای سیستم مالی و فراهم آوردن تنظیم دقیق تر شرکت های مالی غیر بانکی را دارد که FSOC تعیین می کند خطری را برای این امر ایجاد می کندسیستم مالی (یعنی موسسات مالی مهم سیستماتیک یا "SIFIS"). به طور خاص ، SIFI های مشخص شده توسط فدرال رزرو و استانداردهای عملیاتی سختگیرانه تر ، از جمله نیازهای بالاتر سرمایه ، محدودیت های اهرم ، الزامات نقدینگی ، محدودیت های غلظت ، برنامه های وضوح ، الزامات قرار گرفتن در معرض اعتبار ، محدودیت بدهی های کوتاه مدت ، افزایش الزامات افشای عمومی می توانند در معرض مقررات قرار بگیرند.، و الزامات کلی مدیریت ریسک. FSOC همچنین ممکن است توصیه هایی را برای اعمال استانداردهای سختگیرانه تر در یک فعالیت مالی یا عملی که تعیین می کند خطر سیستم مالی را ایجاد کند ، ارائه دهد.

تنظیم اوراق بهادار

توصیه FSB 7 به مشوق های مرتبط با اوراق بهادار - به طور خاص ، حفظ ریسک و شفافیت و استاندارد سازی محصولات اوراق بهادار می پردازد. در ژوئن 2012 ، IOSCO در پاسخ به توصیه FSB ، مقاله مشاوره ای با عنوان "تحولات جهانی در تنظیم اوراق بهادار" را منتشر کرد. مشاهدات و یافته های IOSCO به توصیه های سیاست در مورد موضوعات اصلی زیر برای مشاوره با علاقه مندان اشاره می کند:

• حفظ ریسک: IOSCO پیشنهاد می کند که IT بر تجربه صنعت و دیدگاه در مورد تأثیر اختلافاتی که در رویکرد نظارتی بین حوزه های قضایی مشخص کرده است (به عنوان مثال ، ایالات متحده و اتحادیه اروپا) نظارت کند. پیش بینی های IOSCO که باید بازخورد و تجربه صنعت را به تأثیرات پیش بینی شده در حال ظهور نشان دهد ، توسعه پاسخ ها و مکانیسم های نظارتی مناسب را برای رفع این اختلافات در نظر می گیرد.
• افشای (تست استرس/تجزیه و تحلیل سناریو): IOSCO پیشنهاد می کند که در مورد اشتها خود برای اطلاعات تست استرس با سرمایه گذاران مشورت کند و در صورت لزوم ، راهنمایی هایی را در مورد صادرکنندگان افشای اطلاعات ارائه دهد که باید در مورد آزمایش استرس و تجزیه و تحلیل سناریو از دارایی های جمع شده انجام شود. افزایش شفافیت همچنین می تواند به هدف گسترده تر کاهش اعتماد به نفس سرمایه گذار به آژانس های رتبه بندی اعتباری کمک کند.
• استاندارد سازی افشای اطلاعات: IOSCO پیشنهاد می کند که صنعت را ترغیب به توسعه الگوهای افشای بهترین روش و ترغیب نهادهای صنعت برای همکاری با همتایان خود در سایر حوزه های قضایی برای اطمینان از رویکردهای مداوم و هماهنگ کند.ioSCO باید اصول را برای حمایت از هماهنگی در این رویکردها در نظر بگیرد.

به طور جداگانه ، کمیسیون اروپا در مقاله سبز اتحادیه اروپا ، لزوم بررسی اینکه آیا مقررات نظارتی موجود در مورد اوراق بهادار در مورد شفافیت ، استاندارد سازی ، حفظ و الزامات حسابداری را به طور مؤثر به نگرانی های بانکی سایه می پردازد ، تشخیص می دهد. کمیسیون اروپا و کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده به طور مشترک در مقایسه قوانین اوراق بهادار در اتحادیه اروپا و ایالات متحده با این هدف در نظر دارند.

در پاسخ خود به مقاله سبز اتحادیه اروپا ، انجمن بازارهای مالی در اروپا (AFME) بر لزوم شفاف سازی در مورد آنچه هست و چه چیزی اوراق بهادار نیست که بانکداری سایه را شرکت می کند ، تأکید می کند:

• نظر AFME این است که همه اشکال اوراق بهادار با تعریف ، نگرانی های بانکی سایه ایجاد نمی کنند. AFME تأکید کرده است که این کمیسیون اقدامات خود را بر روی بانکداری سایه بر "فعالیتهایی" متمرکز می کند که به جای نهادهای کلاس دارایی ، ریسک ایجاد می کنند. علاوه بر این ، تعدادی از تغییرات نظارتی در رابطه با اوراق بهادار در حال حاضر معرفی شده اند (یا در حال معرفی هستند) در بخش مورد نیاز سرمایه IV ، CRA I و CRA III. این تحولات باید هنگام بررسی نیازهای نظارتی اضافی در زمینه اوراق بهادار در رابطه با بانکداری سایه ، توسط تنظیم کننده ها در نظر گرفته شود.
• بسیاری از اوراق بهادار سنتی شامل "گذرگاه" است که حق بازپرداخت سرمایه گذار به دارایی های اوراق بهادار تولید شده و زمان آن بستگی دارد. به همین ترتیب ، آنها هیچ تحول بلوغ را درگیر نمی کنند و هیچ مسئله اهرمی را درگیر نمی کنند.
• AFME همچنین به اقدامات نظارتی موجود در اروپا توجه می کند ، مانند ابتکار عمل اوراق بهادار وثیقه اصلی (PCS) ، که با هدف اطمینان از این است که اوراق بهادار با برچسب "PCS" سطح بالایی از کیفیت ، سادگی و شفافیت را نشان می دهد.
• در مورد مجراهای کاغذی تحت حمایت دارایی (ABCP) ، تحول در بلوغ به وضوح می تواند انجام شود. ممکن است یک عدم تطابق بلوغ بین دارایی های مجرای و بدهی ها وجود داشته باشد. با این حال ، این عدم تطابق از طریق وجود خطوط نقدینگی ارائه شده توسط بانک ها تقریباً در همه موارد جذب می شود. بنابراین ، خطرات تحول بلوغ که در مجراهای ABCP ظاهر می شوند ، خطرات بانکی سایه ای نیستند ، به همین ترتیب ، آنها به طور گسترده تحت تأثیر تغییر در مقررات بانکی مانند CRD IV و Basel III قرار می گیرند.
• انواع دیگر وسایل نقلیه ساختار یافته ، مانند SIV ، به طور جدی از اوراق بهادار صحبت نمی کنند زیرا وام های SIV به طور مستقیم توسط دارایی SIV پشتیبانی نمی شوند. ماهیت آنها بیشتر از بودجه اهرمی است. در حالی که SIVS درگیر اشکال بسیار اهرمی از تحول بلوغ (به عنوان مثال تعهدات بدهی وثیقه شده) AFME است که این مورد در مورد اوراق بهادار دارایی واقعی اقتصاد واقعی نیست و همانطور که در بالا ، تأکید می کند که تمرکز برای تنظیم مقررات بانکی سایه باید بر "فعالیت ها" باشد "این امر به جای نهادها یا کلاسهای دارایی ، خطر ایجاد می کند.

در ایالات متحده ، قانون Dodd-Frank تغییرات اساسی در نحوه ایجاد اوراق بهادار تحت حمایت دارایی ایجاد ، رتبه بندی و فروخته شده است. قانون Dodd-Frank به طور کلی به اوراق بهادار نیاز دارد تا 5 درصد از ریسک اعتباری پیشنهادات خود را حفظ کنند ، تضاد منع منافع را تحمیل می کنند و افشای اوراق بهادار تحت حمایت دارایی را در پیشنهادات عمومی ثبت شده گسترش می دهند. با این حال ، قوانین پیشنهادی برای اجرای این ماده در انتظار است.

تنظیم وام های اوراق بهادار و repos

توصیه 8 مقرر می کند که تنظیم وام های اوراق بهادار و repo ها باید با دقت ارزیابی شود و از دیدگاه محتاطانه افزایش یابد. توافق نامه های وام دهی اوراق بهادار و خرید مجدد (REPO) در کانون تنظیم کننده ها قرار دارند زیرا این فعالیت ها می توانند به سرعت برای افزایش اهرم مورد استفاده قرار گیرند و منبع اصلی بودجه مورد استفاده برخی از نهادهای بانکی سایه هستند. تنظیم کننده ها همچنین می ترسند که شکاف های نظارتی در آیین نامه های موجود و همچنین ناسازگاری بین حوزه های قضایی مختلف وجود داشته باشد.

مقاله سبز اتحادیه اروپا نشان می دهد که باید توجه ویژه ای به اهرم جهانی ناشی از وام های اوراق بهادار ، مدیریت وثیقه و معاملات Repos داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که سرپرستان اطلاعات دقیقی برای ارزیابی این اهرم دارند ، ابزاری برای کنترل آن و جلوگیری از بیش از حد پیش بینی آناثراتعلاوه بر این ، قوانین ورشکستگی و تأثیر آنها بر وثیقه نیز باید با توجه به افزایش قوام بین المللی به همراه شیوه های حسابداری چنین معاملات بررسی شود.

FSB در گزارش خود در ابتدا سه حوزه اصلی را شناسایی کرده است که باید در پرداختن به خطرات موجود در بازار تأمین مالی در نظر گرفته شود:

• تنظیم برنامه های سرمایه گذاری مجدد وثیقه نقدی مربوط به وام های اوراق بهادار: اقدامات نظارتی باید برای ایجاد محدودیت در سررسید سرمایه گذاری هایی که در آن وثیقه نقدی سرمایه گذاری می شود یا بر روی انواع ابزارهایی که برای این سرمایه گذاری ها استفاده می شود ، ارائه شود. محدودیت های استفاده از وثیقه مشتری برای تأمین مالی بانک ها و فروشندگان اوراق بهادار (مجدداً از طریق ویران) نیز باید مورد بررسی قرار گیرد.
• اقدامات کلان پیشگیرانه مربوط به وام و وام های اوراق بهادار: معرفی الزامات کلان پیشگیرانه مانند حداقل حاشیه یا موهای مو برای کاهش پروانه باید بیشتر در پرداختن به خطرات سیستمی در نظر گرفته شود ، و به کمیته گزارش سیستم مالی جهانی "نقش حاشیه می پردازد. الزامات و مدل های مو در پروانه مارس 2010. "
• بهبود زیرساخت های بازار برای بازارهای تأمین مالی: تقویت زیرساخت های بازار برای بازارهای تأمین شده مانند پاکسازی repo ، تسویه حساب و گزارش های گزارش تجارت باید در نظر گرفته شود.

FSB در گزارش موقت بعدی خود ، منتشر شده در آوریل 2012 ، موضوعات زیر را شناسایی کرد که باید به ویژه از دیدگاه ثبات مالی در نظر گرفته شود:

• عدم شفافیت: به دلیل ماهیت معمول دو جانبه اوراق بهادار تأمین مالی معاملات ، ممکن است برای شرکت کنندگان در آن به عنوان سیاستگذار فاقد شرکت کنندگان باشد.
• Procyclicality از اهرم/بهم پیوستن سیستم: از آنجا که ممکن است اهرم به گونه ای بدست آید که به ارزش وثیقه حساس باشد و همچنین به مؤسسات مالی دارای اعتبار اعتبار درک شده ، اهرم و سطح ریسک پذیری ممکن است بالقوه کل مالی را بی ثبات کندسیستم.
• فروش آتش نشانی دارایی های وثیقه: فروش وثیقه آتش سوزی ممکن است منجر به آشفتگی بازار شود به خصوص هنگامی که استخر دارایی حزب پیش فرض در مقایسه با بازار بزرگ و نسبتاً غیرقانونی باشد.
• سرمایه گذاری مجدد وثیقه نقدی: با سرمایه گذاری مجدد وثیقه نقدی که از معاملات وام گرفته شده اوراق بهادار دریافت می شود ، هر نهاد با دارایی های دارای نمونه کارها می تواند فعالیتهای "مانند بانکی" ، مانند تحولات اعتباری و سررسید را انجام دهد و از این طریق نمونه کارها خود را در معرض خطرات اعتباری و نقدینگی قرار دهد.

در ایالات متحده ، بانک مرکزی فدرال رزرو نیویورک در اواخر سال 2009 کارگروه زیرساخت های repo سه حزب (کارگروه) را برای رفع ریسک سیستمی که در طول بحران مالی در بازار repo سه جانبه مشهود شده بود ، ایجاد کرد. فدرال رزرو از کارگروه ساخته شده از شرکت کنندگان در بازار و انجمن های صنعت مربوطه خواسته است تا در مورد فرصت های بهبود زیرساخت های repo سه گانه ، بررسی و توصیه هایی را بررسی و ارائه دهد. توصیه های کارگروه ، که در فوریه 2012 منتشر شده است ، شامل کاهش تقاضا و عرضه اعتبار داخل روز ، کوتاه کردن پنجره برای Undind روزانه ، افزایش شفافیت و سرعت نهایی تسویه حساب است.