نبرد برای کنترل اینترنت افغانستان

زمانی که طالبان آخرین بار بین سال‌های 1996 تا 2001 بر افغانستان حکومت کردند، این کشور قاطعانه شبیه هم بود. اینترنت عملاً در کنار موسیقی و دیگر «مفاهیم مدرن» مانند نقش زنان در جامعه ممنوع شد. نتیجه این بود که بیشتر افغان ها از دنیای آنلاین نوظهور قطع شدند.

با این حال، علیرغم رویکرد خصمانه خود به زندگی دیجیتالی در داخل مرزهای خود، طالبان در هنگام انتشار این خبر در خارج از افغانستان دیدگاه متفاوت تری داشتند. این گروه تروریستی یک دهه است که در توییتر حضور دارد و از سال 1998 تا کنون یک وب سایت رسمی دارد، حتی در حالی که غیرنظامیان افغان از ورود به اینترنت منع شده بودند.

بیست سال بعد، وضعیت حتی پیچیده تر شده است. اتکای ما به ارتباطات دیجیتال از آخرین باری که طالبان در قدرت بودند به طور تصاعدی افزایش یافته است و حتی خود شبه نظامیان از رسانه های اجتماعی به عنوان بخشی از یک ماشین تبلیغاتی گسترده استفاده می کنند. رهبر جدید افغانستان - که انتظار می‌رود ملا برادر، رئیس بازوی سیاسی طالبان باشد - مسائل درونی کاملی دارد. پولیس، اقتصاد و جایگاه افغانستان در جامعه بین المللی همه اولویت هستند. اما کاری که طالبان با اینترنت انجام می دهد به همان اندازه چالش برانگیز است.

داگ مدوری، مدیر تجزیه و تحلیل اینترنت در Kentik، یک شرکت مشاهده شبکه، می گوید: «اینترنت کوچکی از همه این سؤالات در مورد آینده افغانستان است. حتی در کشوری با ضریب نفوذ اینترنت کم، حدود 11. 5 درصد، حضور آنلاین و زیرساخت افغانستان برای آینده آن کلیدی است. همچنین برای مردمش حیاتی است زیرا سعی می‌کنند با دنیای خارج مرتبط بمانند. و در حالی که طالبان باید تصمیم بگیرند که با اینترنت در افغانستان چه کنند، شرکت های جهانی که زیرساخت های آن را تشکیل می دهند باید تصمیم بگیرند که با طالبان چه کنند.

به گفته رامان جیت سینگ چیما، مدیر پالیسی آسیا در Access Now، یک شرکت غیرانتفاعی که از حقوق مدنی دیجیتال در سراسر جهان دفاع و گسترش می دهد، در حال حاضر، پنج شرکت مخابراتی در افغانستان فعالیت می کنند. سه مورد از آنها عمدتاً متعلق به کشورهای خارجی هستند یا در آنها سرمایه گذاری می شود. یکی از آنها، شرکت MTN آفریقای جنوبی، سال گذشته اعلام کرد که کشور را ترک می کند اما هنوز این کار را انجام نداده است. مدوری می‌گوید: «من تعجب نمی‌کنم اگر تصمیم بگیرند: «ما قبلاً گفته‌ایم که می‌رویم، و این خیلی دیوانه‌کننده است» و روند را تسریع کنند.

مادری هشدار می دهد که خدمات کلیدی همچنین می توانند از افغانستان به دلیل تحریم های بین المللی ناپدید شوند. تمرکز اینترنت به دست تعداد کمی از ارائه دهندگان خدمات - که بیشتر آنها در ایالات متحده مستقر هستند - به این معنی است که اگر آمریکا تصمیم به عمل به تهدید تحریم ها به افغانستان کند ، همه چیز از سرورهای ابری گرفته تا رسانه های اجتماعی می تواند ساکت شودبشر(قبلاً 9. 5 میلیارد دلار (6. 4 میلیارد پوند) از دارایی های بانک مرکزی افغانستان یخ زده است.)

توسط سابرینا ویس

توسط بروس دیزلی

توسط جرمی وایت

مادری در تهیه لیستی از آدرس های IP از سوریه ، کره شمالی و سودان شرکت داشت ، که از آنجا ترافیک ورودی به خدمات ابری اوراکل هنگام کار در این شرکت مسدود شد. اما اینکه آیا این اتفاق برای 327،000 آدرس IP افغانستان رخ خواهد داد ، بحث و گفتگو است. وی می گوید: "در این حوزه تحریم ها حرکتی برای محرومیت از راه دور وجود داشته است زیرا واقعاً بر افراد مناسب تأثیر نمی گذارد."این کاربران روزمره را مجازات می کند در حالی که به سختی بر افراد مسئول تأثیر می گذارد.

نه این که ممکن است برای محدود کردن دسترسی به اینترنت به افغان ها ، اقدامات بین المللی انجام شود. پاولینا پاولووا ، مشاور سازمان امنیت و همکاری در اروپا (سازمان امنیت و همکاری اروپا) می گوید: "در صورت بروز شرایط اضطراری ، ممکن است اتصال ضعیف بیشتر مورد حمله قرار گیرد ، [مانند] ناآرامی ها ، اعتراضات و هر انتخابات آینده."حقوق و امنیت سایبری.

پالووا می افزاید: "طالبان سابقه هدف قرار دادن زیرساخت های ارتباطات از راه دور و برج های تلفن همراه را دارد که شرکت های تلفن همراه را وادار به تعطیل یا محدود کردن پوشش خود کرده است.""اکنون وقتی در قدرت هستید ، می تواند ارائه دهندگان اینترنت را کنترل کرده و آنها را مجبور به خاموش کردن اتصال کند."طبق گزارش ها ، طالبان قبلاً خدمات اینترنتی و تلفنی را در دره پانجیر در شمال کابل تعطیل کرده اند ، آخرین مکان در کشور که به دست نیامده است.(طالبان ادعا می کنند که از 6 سپتامبر کنترل منطقه را به دست آورده است ، اگرچه رهبر شورشی با نظارت بر منطقه مخالف است.)

چنین خاموشی های اینترنتی برای افغان ها مضر است و توانایی آنها در دسترسی و به اشتراک گذاری اطلاعات قابل اعتماد را محدود می کند و آنها را در معرض خطر بیشتری برای اطلاعات غلط قرار می دهد-که این امر می تواند منجر به گرفتن آنچه پاولووا می نامد "اقدامات آگاهانه" باشد. این امر در گزارش تخلیه افغانستان مشاهده شده است ، جایی که خبرنگاران پس از شنیدن شایعات به صورت آنلاین مبنی بر اجازه خارج از کشور ، با افغان ها در اطراف فرودگاه روبرو شدند.

اندرو سالیوان از انجمن اینترنت ، یک گروه وکالت ، که حفظ خوب زیرساخت های اینترنتی را ترویج می کند ، می گوید: "در اینجا یک مجموعه کامل از موضوعات مختلف وجود دارد."مسئله اول این است که اینترنت افغانستان در مقایسه با اکثر کشورهای دیگر در سراسر جهان ، خراشیده نمی شود. وی می گوید: "اگرچه این وحشتناک نیست ، اما به هم پیوسته نیست و شبکه های تشکیل دهنده مختلفی را ندارد که اینترنت را در مواجهه با شکست ها قوی کند."

توسط سابرینا ویس

توسط بروس دیزلی

توسط جرمی وایت

با داشتن کارگرانی بسیار ماهر که قادر به حفظ زیرساخت های اینترنتی در افغانستان در بین کسانی هستند که احتمالاً تحت قانون طالبان از کشور فرار می کنند ، این خطر وجود دارد که تخلیه مغز بتواند به اینترنت پرداخت کند. مادی می گوید: "همه 39 میلیون نفر نمی توانند C-17 را بگیرند و افغانستان را ترک کنند.""اما به نظر می رسد که استعداد فنی بسیار ماهر سخت است."مادری در سوریه موضوعات مشابهی را دیده است ، جایی که کسانی که به اندازه کافی با استعداد برای حفظ چنین شبکه ای هستند ، سعی می کنند از کشور خارج شوند. نتیجه این است که در حالی که سیستم ها بلافاصله آفلاین نمی شوند ، آنها در یک الگوی نگهدارنده نگه داشته می شوند ، بهبود نمی یابند و به تدریج از استانداردهای بین المللی و ناسازگاری برخورد نمی کنند.

حمایت بین المللی برای نگه داشتن افغانستان به صورت آنلاین نیز بعید به نظر می رسد. طالبان هنوز هم یک سازمان تروریستی تجاوز شده در بین بسیاری از رهبری جهان است ، و اگرچه برخی از کشورها مانند پاکستان ، قطر ، چین و روسیه به دولت طالبان ، بیشتر اپراتورهای شبکه و شرکت هایی که با این فناوری سر و کار دارند ، بیش از حد پیش بینی کرده اند. اجرای صاف حضور دیجیتالی افغانستان در کشورهایی است که هنوز هم این گروه را به عنوان افرادی که با آنها برخورد نمی شوند ، می بینند. سالیوان می گوید: "اگر تصمیم می گیرید هیچ کس به دلیل کشورهایی که در آن قرار دارند ، اجازه ارتباطی با اپراتورهای شبکه را ندارد ، این برای اینترنت بسیار کشنده است."

در حال حاضر ، دامنه های 6000 یا بیشتر افغانستان خدمات DNS توسط ما خانه پاکسازی غیر انتفاعی خانه و ثبت نام چک Gransy داده می شود-دومی که خدمات DNS را برای نام دامنه سطح بالایی سودان جنوبی نیز ارائه می دهد. گرسی گفت: "چه کسی اپراتور CCTLD برای ما نیست. این شرکت می گوید رویه های ارائه شده توسط ICANN ، غیرانتفاعی آمریکایی که به حفظ اینترنت به صورت آنلاین کمک می کند ، پیروی می کند. ایکان گفته است که "تصمیم گیری در داخل کشور" مورد نظر - در اینجا ، افغانستان و حاکمان طالبان آن است.

با این حال ، نگه داشتن این خدمات به صورت آنلاین به طالبان اجازه می دهد تا از اینترنت به عنوان روشی برای ارتباط با توده ها استفاده کند. این گروه با توجه به موضع بسیار تئوریک خود در مورد فناوری مدرن ، از رسانه های اجتماعی و اینترنت برای اهداف غافلگیرکننده استفاده کرده است. امرسون تی بروکینگ ، همکار ساکن آزمایشگاه تحقیقات پزشکی قانونی شورای آتلانتیک می گوید: اما طالبان به دلیل واقعیت های اوضاع مجبور شده اند این کار را انجام دهند. وی توضیح می دهد: "اگر سعی در زنده ماندن دارید ، و حتی در یک مسابقه سیاسی علیه یک نهاد بسیار قدرتمندتر مانند دولت تحت حمایت ایالات متحده افغانستان ، باید از هر ابزاری در اختیار خود استفاده کنید.""به همین دلیل است که طالبان برای پذیرش ارتباطات رسانه های اجتماعی خیلی زود بودند."